nature-people-girl-forest-12165
Reageren op het gevoel van een ontevreden kind
Geplaatst op:

“Soms wil een kind ons iets vertellen vanuit gevoel en reageren wij daarop op een volwassen manier. Als nanny is het goed je hier bewust van te zijn en te weten hoe je meer kunt aansluiten bij een kind. Door het gevoel en het verlangen van het kind te bevestigen zal een kind zich meer begrepen voelen.”

Nina is vaak ontevreden. Ze is 7 jaar en zit in groep 4. Op school lijkt het allemaal prima te gaan, maar thuis moppert Nina vaak en veel. Ze klaagt dat Finn, haar jongere broertje, wordt voorgetrokken, dat ze nooit (!) naar de speeltuin gaan en dat andere kinderen véél meer krijgen dan zij.

Haar ouders reageren begripvol en zeggen haar dat het ‘voortrekken van Finn’ best meevalt. Ze zijn toch in de vakantie nog met z’n allen een hele dag naar een pretpark geweest?!
Ze vragen Nina wat ze bedoelt met haar opmerking dat andere kinderen meer krijgen dan zij. Nina moet over die vraag even nadenken en noemt dan een populair speeltje, dat zij inderdaad nog niet heeft.

Het lijkt erop dat Nina op een negatieve manier aandacht van haar ouders probeert te krijgen. De vragen die de ouders stellen helpen weinig en Nina
moppert meer en meer. Haar vader en moeder maken zich zorgen en ze reageren steeds korzeliger als Nina zo bezig is. Ze spreken samen af dat ze het negatieve gedrag gaan negeren.

Als na een poosje blijkt dat dit niet helpt, komen ze bij mij, de kindercoach en bekijken we samen wat er aan de hand kan zijn met Nina.
Nina komt niets tekort, ze heeft voldoende speelgoed en uitdaging. Waar heeft ze dan toch behoefte aan? We ontdekken dat Nina’s ouders, met de beste bedoelingen, met volwassen ogen en oren kijken en luisteren naar haar. Ze geven Nina feedback vanuit hun eigen volwassen logica.
We nemen samen een paar voorbeelden onder de loep. Want wat zegt Nina nu eigenlijk? We komen tot een opmerkelijke conclusie:
-Nina vertelt over haar gevoel. En een gevoel is voor een kind een feit. Als een kind zich teleurgesteld voelt, is dat gevoel écht (op dat moment).
Nu de ouders zich dat realiseren, zijn ze in staat om Nina een ander soort antwoord te geven.
-“Voor jou lijkt het alsof ik Finn vaker zijn zin geef, fijn dat me je gevoelens vertelt.” Of, “Je vind het jammer dat we niet vaker naar de speeltuin gaan. Je zou zo graag willen dat we met z’n allen iets doen. Ik ben blij dat je me dit zegt. ”
Of,
-“Je vertelde dat Roos een earlybird heeft gekregen dit weekend en dat jij ook er ook zo graag één zou willen hebben, klop dat? Wat goed dat je me vertelt waar jij naar verlangt. Nu weet ik dat.”
Dit bleek voor Nina genoeg bevestiging. Hiermee was het gesprek al vaak ten einde. En… na een poosje, moppert ze veel minder vaak.
Ze krijgt nu echt niet altijd haar zin, maar de ouders bevestigen haar gevoel en verlangen. Dit geeft haar genoeg ruimte om een volgende stap in haar ontwikkeling te zetten…..

Dit blog is geschreven door Elly Bos-Vlugt, kindercoach.© Elly is kindercoach en vertelt over de kinderen die bij haar in de praktijk komen. Elly blogt over haar ervaring voor Nanny Service Nederland.